ภาษาอีสาน เป็นภาษาถิ่นที่ใช้กันแพร่หลายในพื้นที่ตะวันออกเฉียงเหนือของไทย คำศัพท์อีสานเป็นภาษาไทยที่มีคำศัพท์ และสำเนียงคล้ายกับภาษาลาว ผสมผสานทางวัฒนธรรมจนกลายเป็นภาษาไทยถิ่นอีสาน แบ่งออกเป็นหลายสำเนียงตามพื้นที่จังหวัดต่างๆ

กะซาง
แปลว่า ช่างเถอะ

กินข้าวงาย
แปลว่า กินข้าวเช้า

กินข้าวสวย
แปลว่า กินข้าวกลางวัน

กินข้าวแลง
แปลว่า กินข้าวมื้อค่ำ

ก้วยอีออง
แปลว่า กล้วยน้ำว้า

กะด้อ กะเดี้ย
แปลว่า ไม่รู้อะไรกันนักหนา

เกิบ
แปลว่า รองเท้าแตะ

ขี้ตั๋ว
แปลว่า โกหก

ข่อยฮักเจ้า
แปลว่า ฉันรักเธอ

ขี้เกี้ยม
แปลว่า จิ้งจก

คักอีหลี
แปลว่า แน่มาก, สะใจมาก

คึดฮอด
แปลว่า คิดถึง

งัว
แปลว่า วัว,โค

งามโพดงามเหลือ งามแท้งามว่า
แปลว่า สวยจริงๆ ไม่รู้จะบรรยายความสวยอย่างไรดี

จังได๋
แปลว่า อย่างไร, แบบไหน

ใจออก
แปลว่า ท้อถอย, ถอดใจ

จี่
แปลว่า ปิ้ง, ย่าง

เซือ
แปลว่า เชื่อ

แซ่บ
แปลว่า อร่อย

โดน
แปลว่า นาน

ตาฮัก ตาแพง
แปลว่า น่ารัก น่าเอ็นดู

ตะเว็น
แปลว่า พระอาทิตย์

ถิ่ม
แปลว่า ทิ้ง

มัก
แปลว่า ชอบ

แม่นแท้
แปลว่า จริงแท้แน่นอน, ต้องเป็นอย่างนั้นแน่นอน

บักมี่
แปลว่า ขนุน

บักอึ
แปลว่า ฟักทอง

บักหำ
แปลว่า เป็นคำใช้เรียกเด็กผู้ชาย

เบิ่ง
แปลว่า ดู, จ้องมอง

ปึก
แปลว่า โง่

ปลาโด
แปลว่า ปลาชะโด

โพดเหลือ
แปลว่า เหลือเกิน

ผักอีตู่
แปลว่า ใบแมงลัก

ฟ้าว
แปลว่า รีบ

ม่วน
แปลว่า สนุก

นำแหน่
แปลว่า ขอด้วย, ขอบ้าง

ย่าน
แปลว่า กลัว

ลอยน้ำ
แปลว่า ว่ายน้ำ

สิงไค
แปลว่า ต้นตะไคร้

เสี่ยว
แปลว่า เพื่อน

ส่ง
แปลว่า กางเกง

เว้า
แปลว่า พูด

หน่าลา
แปลว่า อาการเสียหน้า

เหว้าดุ
แปลว่า พูดมาก

ฮ้อน
แปลว่า ร้อน

หมากหุ่ง
แปลว่า มะละกอ

อีเกิ้ง
แปลว่า ดวงจันทร์

อยากหัว
แปลว่า น่าหัวเราะ

อีหลี
แปลว่า จริงๆ

เฮ็ดงาน
แปลว่า ทำงาน

ฮาก
แปลว่า อาเจียน

เฮา
แปลว่า เรา

เฮ็ดหยัง
แปลว่า ทำอะไร

เฮียนฮู้
แปลว่า เรียนรู้

คำศัพท์ภาษาอีสานยังมีอีกมากมาย ที่มีความหมายแตกต่างกันออกไปในแต่ละหมวดหมู่ แต่การได้รู้คำศัพท์ภาษาถิ่นเหล่านี้ในเบื้องต้น จะช่วยให้เราเข้าใจความหลากหลายทางภาษามากขึ้น หากใครมีเพื่อนๆ เป็นคนอีสาน ก็สามารถจำศัพท์ไปพูดกับเพื่อนๆ ได้เช่นกัน